Bezoekersprogramma Lisette Lagnado
Lisette Lagnado (c) Pedro Agilson
Curator Lisette Lagnado is van 26 tot 30 juni in België om kennis te maken met de Belgische kunstscène en om kunstenaars te ontmoeten die actief zijn binnen de schilder, teken- en beeldhouwkunst, film, fotografie, installatie of performance.
Lagnado maakt deel uit van het artistieke team van de 11de Berlin Biennale for Contemporary Art in 2020. Ze werd voor dit bezoekersprogramma uitgenodigd door Kunstenpunt, in samenwerking met de Direction des Arts plastiques contemporains van de Fédération Wallonie-Bruxelles en Wallonie-Bruxelles International.
Bio
Lisette Lagnado (geboren in 1961 in Kinshasa) is onderzoeker, kunstcriticus en onafhankelijk curator geïnteresseerd in manieren waarop kunstenaars, sociologen en architecten kunnen samenwerken in de openbare ruimte. Als kind kon ze niet begrijpen waarom mensen op straat leefden en bracht ze haar tijd door door met hen te praten.
Ze was hoofdconservator van de 27e Biënnale de São Paulo How to Live Together (2006) en cureerde Drifts and Derivations: Experiences, journeys and morphologies samen met María Berríos (Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Madrid, 2010). Recente projecten omvatten Rivane Neuenschwander: The Name of Fear in Rio de Janeiro (Museu de Arte do Rio (MAR), 2017) en León Ferrari, For a World with No Hell (Galeria Nara Roesler, São Paulo en New York, 2018).
In 2014 werd Lagnado directeur en curator van de programma’s van de Escola de Artes Visuais do Parque Lage in Rio de Janeiro, een functie die ze tot 2017 bekleedde. Lagnado was co-editor van de tijdschriften Arte em São Paulo (1981-89) en Trópico (2001- 11) en heeft bijgedragen aan tentoonstellingscatalogi over o.a. Arthur Bispo do Rosario, Dominique Gonzalez-Foerster, Laura Lima, Gordon Matta-Clark, Virginia de Medeiros, Cildo Meireles, Ahlam Shibli, Tunga en Bárbara Wagner & Benjamin de Burca.
In 1993 richtte ze samen met vrienden en familie van de kunstenaar José Leonilson het in São Paulo gevestigde Projeto Leonilson op, dat toezicht houdt op zijn landgoed; ze cureerde ook zijn eerste retrospectieve Leonilson: são tantas as verdades (Galeria de Arte do SESI, São Paulo, 1995). Lagnado coördineerde Programa Hélio Oiticica, een online archief van de geschriften van Hélio Oiticica (Instituto Itaú Cultural, 1999-2002). Momenteel is ze lid van de Associação Cultural Videobrasil, São Paulo. Samen met María Berríos, Renata Cervetto en Agustín Pérez Rubio cureert ze de 11de Berlin Biennale for Contemporary Art.
