Internationale spreiding van Vlaamse en Nederlandse podiumkunsten
Op basis van de gegevens in de databanken van Kunstenpunt en Dutch Culture werd onderzoek verricht naar de internationale spreiding van de Vlaamse en Nederlandse podiumkunsten in de periode 2010-2014. Voor voorstellingen van of met een Vlaamse gesubsidieerde (co)producent gaat het over 71 landen, voor Nederlandse theater- of dansvoorstellingen over 82 landen. Het belangrijkste afzetgebied voor beide is Europa.
ENKELE OPMERKELIJKE VASTSTELLINGEN
- Nederland is het grootste afzetgebied (gezien over de hele periode), behalve voor dans (apart bekeken per jaar, zie je dat Frankrijk Nederland voorbijsteekt)
- er worden meer Nederlandse theater- en dansvoorstellingen gespeeld in Duitsland dan in België;
- gedurende de voorbije vijftien jaar is het aantal Vlaamse producties en voorstellingen dat op de Nederlandse podia werd gespeeld relatief stabiel;
- de verneveling van de spreiding in Nederland neemt toe vanaf 2012: buiten de Nederlandse steden worden er meer Vlaamse producties opgevoerd;
- in Vlaanderen zijn de drie belangrijkste speelplekken voor Nederlandse producties NTGent, CCHA en Monty;
- Nederlandse voorstellingen worden vaker opgevoerd in niet-Europese landen dan Vlaamse voorstellingen.
Voor een stuk wijzen de cijfers op de moeilijkheid om werk uit Vlaanderen te spreiden in Nederland, en vice versa. In een globaliserende podiumkunstensector zijn Vlaanderen en Nederland niet langer elkaars bevoorrechte buren. Anders dan vroeger is het erg moeilijk geworden om lange speelreeksen te realiseren in het andere land. Anderzijds, als het gaat over de mobiliteit van kunstenaars in de Lage Landen, dan neemt de uitwisseling tussen Vlaanderen en Nederland juist toe. Vooral de overlap tussen de Vlaamse en de Nederlandse dataset springt in het oog: 99 producties komen in de beide datasets voor. Er zijn steeds meer makers die zowel bij Vlaamse als bij Nederlandse huizen aan de slag gaan, voor wie de Lage Landen één evidente biotoop zijn geworden.
Groeien we dan uit elkaar, of raken we steeds meer met elkaar vergroeid? Misschien is er een nieuwsoortig chauvinisme ontstaan en zijn we minder nieuwsgierig geworden naar het werk van boven de Moerdijk. Voor een nieuwe generatie van laaglandse makers is die grens evenwel niet langer relevant.
Tijdens de Dag van de Programmator, die op het voorbije TheaterFestival in deSingel werd georganiseerd, werd ruimschoots aandacht besteed aan de spreidingsproblematiek. Eva Decaesstecker bracht verslag uit.
De bevindingen kunnen worden geraadpleegd in een reeks tabellen en grafieken.
