Gedeelde grond 5 – luister naar de nieuwe podcast met Lana Willems
Gedeelde grond is een reeks gesprekken met kunstprofessionals uit Vlaanderen. Waar dromen ze van? Waar maken ze zich zorgen over? In de vijfde aflevering gaat Lana Willems, algemeen en artistiek leider van Monty, in op het belang van samenwerken in polariserende tijden.
We proberen hier content te tonen van Spotify.
Kunsten.be gebruikt minimale cookies. Om inhoud te zien die afkomstig is van een externe site, kan die site bijkomende cookies plaatsen. Door de inhoud te bekijken, aanvaard je deze externe cookies.
Lees meer over onze privacy policy.
Samenvatting
Kunstencentrum Monty is een presentatieplek voor podiumkunsten en een platform voor ontmoeting, uitwisseling en dialoog. Sinds 2022 is Lana Willems er algemeen en artistiek leider.
We leven in polariserende tijden waarin het zoeken is naar goede manieren van samenleven. Volgens Lana ligt het antwoord in meer verbinding, ook in de kunsten.
Daar wil ze met Monty op inzetten: verbinding tussen kunstenaars, publiek en partnerorganisaties op verschillende niveaus. Het kunstencentrum denkt na over vragen als: hoe werken kunstenaars? Wat zijn hun noden? Hoe kunnen wij hen ondersteunen? Wat doen de collega’s? Waarin kunnen we elkaar versterken en aanvullen, vooral ten dienste van die kunstenaars?
Dat begint met kennis van en over elkaar, en daarbij zijn praten en luisteren essentieel: welke zijn de noden, en wat kunnen we wel en niet doen om eraan tegemoet te komen? Die noden zijn niet enkel van productionele of financiële aard. Welzijn en veiligheid zijn daar prominent bij gekomen.
“Ik denk dat heel het welzijnsdebat een antwoord is op een soort grenzeloos engagement dat in het verleden bestond en misschien impliciet verwacht of opgelegd werd. Als je in de kunsten wilde werken – of het nu als kunstenaar of speler of binnen een kunstorganisatie was – werd er een soort grenzeloos engagement van je verwacht. Dat levert waardevolle dingen en een fijne dynamiek op, maar het is ook niet onlogisch dat je daarin mensen verliest, dat mensen daardoor opgebrand geraken.”
Vandaag gaat er in productieprocessen meer aandacht naar welzijn en veiligheid, en dat vraagt tijd en energie. Lana merkt een verschuiving naar een collectievere manier van werken, waarin iedere stem belangrijk is en gehoord moet worden. Daardoor groeit ook de nood aan duidelijke afspraken over hoe er met al die input gewerkt wordt en wie uiteindelijk beslissingen neemt.
“Ik heb soms het gevoel dat mensen vanuit een zoektocht naar welzijn en gelijkwaardigheid die beslissingen niet meer durven nemen. De durf om keuzes te maken, om het debat aan te gaan, om het conflict aan te gaan. Alsof conflict welzijn in de weg staat.”
“Ik denk dat er in een goed gesprek, waarin we elkaar echt horen, ook ruimte mag zijn voor conflict.”
Voor Lana is een veilige omgeving er één waarin je van mening kunt verschillen. Want vanuit frictie en conflict kan ook iets productiefs ontstaan. “Ik denk nog altijd dat een voorstelling mag schuren en moeilijke vragen moet stellen, en niet iedereen onmiddellijk moet aanspreken. Niet elke voorstelling moet comfortabel zijn voor iedereen. Een voorstelling moet niet per definitie beledigend zijn, maar het moet wel gesprek blijven op gang brengen”.
Dat werken met aandacht voor verschillen en individuele noden van mensen ziet Lana als een sterkte van onze sector. Ze droomt dan ook van het kunstenveld als een groot netwerk waarin we elkaars sterktes en zwaktes kennen, om zo aanvullend en versterkend te werken – met en voor elkaar.
Opgenomen: 8 november 2023 in de LOD studio’s in Gent.
Download hier de volledige transcriptie van de podcast
Beluister de podcast via
